CALENDAR brings together vintage silver gelatin prints, c-prints, and recent phone photographs, tracing a visual chronology from the early 1960s to the late 2000s. It chronicles the photographic life of Greek writer and artist George Tourkovasilis through discoveries made in the archive he left behind after his passing in 2021. A prolific image-maker, Tourkovasilis produced thousands of photographs throughout his life and moved fluidly between photographic media. Calendar offers a snapshot portrait of this continuum, introducing, among others and for the first time, his later digital works, which explore an aesthetic of abstraction, radical zooming, and experimental editing. Known mostly for his documentary work capturing the rock and punk scenes of Athens, as well as the illegal motorcycle races of Keratsini during the post-dictatorship era, Tourkovasilis’ adjacent practice—focused on intimate moments from daily life, portraits of lovers and friends, and appropriated images from magazines or television—remains less known. The particular selection of images that makes up Calendar has never been shown before, allowing for an open-ended and fragmentary introduction to a world that was largely kept private and unaccounted for.
The exhibition traces Tourkovasilis’ instinctual gravitation toward scenes and figures whose significance or identity remains largely without context. What ultimately grounds the exhibition is the passage of time itself—and the parallel evolution of Tourkovasilis’ engagement with different photographic media. The exhibition can be read as an improvised diary, or a disordered calendar, where timelines intersect but never fully resolve. Here, we see another facet of Tourkovasilis’ practice, foregrounding conceptual strategies such as appropriation or abstraction—not as tactical self-positioning or as deliberate alignment with contemporaneous approaches by artists like Richard Prince or Sherrie Levine, but rather as isolated gestures that resonate in parallel, retrospectively echoing broader image-making strategies.
Bio
Known to a wider audience as the author and illustrator of The Rock Diaries (Odisseas, 1984), a landmark publication documenting Greece’s underground music scene of the 1980s, George Tourkovasilis (1944–2021) was also the personal photographer and longtime assistant of Yannis Tsarouchis. Tsarouchis hired him in 1969 in Paris to photograph models and scenes used for his paintings. A graduate of the Law School of Athens with an unfulfilled ambition to become a film director, Tourkovasilis left his postgraduate studies in 1968 and moved to Paris, where he settled for the next decade. Alongside his collaboration with Tsarouchis, he worked professionally as a portrait photographer, capturing Tsarouchis’s models outside of studio sessions as well as Greek artists at the Cité Universitaire, including Silia Daskopoulou and Periklis Korovesis. Tourkovasilis returned to Greece in August 1976. In spring 1980, the Photographic Center of Athens presented his first solo exhibition, Faces and Spaces, which initiated a long collaboration with Giorgos Chronas and Odos Panos Publications, for whom he often wrote and contributed photographs. His partnership with Chronas on the book Motorcycle Rites (Odisseas, 1981) marked a pivotal moment in his career, culminating in a photographic portrait of motorcycle races among young riders in Keratsini. Recent exhibitions include: HER, Radio Athènes (2025); George Tourkovasilis at Paris Internationale with RECORDS (2024); Ah, This! (curated by Helena Papadopoulos), Felix Gaudlitz, Vienna; Stay Hungry, Ermes Ermes, Rome (2023); Ithaca, Herald St, London (2023); Spent, (curated by Maya Tounta), Akwa Ibom, Athens; Strange Switch, (curated by Andreas Melas), Melas Martinos; The Night, Sleep (curated by Helena Papadopoulos), Radio Athènes (2022); and Anti-Structure, (curated by Andreas Melas), Deste, Athens (2021). A monograph designed by Julie Peeters, published by BILL, edited by Helena Papadopoulos, Julie Peeters, and Maya Tounta appeared in October 2025. Tourkovasilis’ estate is represented by Akwa Ibom, Radio Athènes, and Melas Martinos.
The exhibition was made possible through the generous support of the Carved to Flow Foundation. With special thanks to Natasha Koliou, the George Tourkovasilis Estate, Kyriakos Tsiflakos, Valinia Svoronou, Matt Goedecke, and Lambros Tsamis.
ελ.
Η έκθεση Ημερολόγιο συγκεντρώνει vintage αργυροτυπίες, C-prints και έγχρωμες ψηφιακές εκτυπώσεις από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 έως τα τέλη της δεκαετίας του 2000, καταγράφοντας τη φωτογραφική πορεία του Έλληνα συγγραφέα και καλλιτέχνη Γιώργου Τουρκοβασίλη (1944–2021). Η έκθεση προέκυψε μέσα από διετή έρευνα στο αρχείο του φωτογράφου, σε συνεργασία με τον εκθεσιακό χώρο Radio Athènes και τη γκαλερί Μελάς Μαρτίνος, και αποτελεί ένα στιγμιότυπο του συνεχούς που συγκροτεί το κληροδότημά του, παρουσιάζοντας έργα που εκτίθενται εδώ για πρώτη φορά. Αυτά περιλαμβάνουν ψηφιακά έργα τα οποία διερευνούν μια αισθητική αφαίρεσης και πειραματικού μοντάζ, καθώς και μια σειρά επαναφωτογραφήσεων από περιοδικά και διαφημίσεις. Μέσα από την ετερογένεια αυτών των κατευθύνσεων, και παρά τη διάσπαση μιας συγκροτημένης χρονικότητας ή θεματικής, διαφαίνεται παρ’ όλα αυτά μια συνεπής και εξελισσόμενη ματιά—άμεση και μυστηριώδης ταυτόχρονα. Γνωστός κυρίως ως φωτογράφος ντοκουμέντου, και συγκεκριμένα για τις αποτυπώσεις του της ροκ και πανκ σκηνής της Αθήνας, καθώς και των παράνομων αγώνων μοτοσικλετών στο Κερατσίνι κατά τη μεταπολίτευση (μέσα από τα Ροκ Ημερολόγια και τις Τελετές Μοτοσυκλέτας), ο Τουρκοβασίλης διατηρούσε μια παράλληλη, λιγότερο γνωστή πρακτική—επικεντρωμένη σε στιγμές της καθημερινότητας, πορτρέτα εραστών και φίλων, καθώς και σε οικειοποιημένες εικόνες από περιοδικά ή την τηλεόραση. Η επιλογή φωτογραφιών που συγκροτεί το Ημερολόγιο εστιάζει κυρίως σε αυτές τις λιγότερο γνωστές πτυχές της πρακτικής του, επιτρέποντας μια ανοιχτή και αποσπασματική εισαγωγή σε έναν κόσμο που, ως επί το πλείστον, παρέμενε ιδιωτικός και ακατάγραφος. Αντί να υπακούει σε μια ενιαία ενοποιητική αρχή, η έκθεση ανιχνεύει τη διαισθητική έλξη του Τουρκοβασίλη προς σκηνές και πρόσωπα των οποίων η σημασία ή η ταυτότητα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ασαφείς. Αυτό που τελικά θεμελιώνει το Ημερολόγιο είναι το ίδιο το πέρασμα του χρόνου—και η παράλληλη εξέλιξη της σχέσης του Τουρκοβασίλη με τα διαφορετικά φωτογραφικά μέσα.
Η έκθεση μπορεί να διαβαστεί ως ένα «ανοργάνωτο» ημερολόγιο, άρρηκτα συνδεδεμένο με ερωτήματα γύρω από την αρχειακή πρακτική και την ερμηνευτική διαμεσολάβηση που πραγματοποιείται μετά το θάνατο ενός καλλιτέχνη. Τελικά, μας επιτρέπει να δούμε μια άλλη όψη της πρακτικής του Τουρκοβασίλη, αναδεικνύοντας εννοιολογικές στρατηγικές όπως η οικειοποίηση και η αφαίρεση—όχι ως τακτικές αυτοτοποθέτησης ή συνειδητής στοίχισης με προσεγγίσεις καλλιτεχνών όπως οι Richard Prince ή Sherrie Levine, αλλά ως αυτόνομες χειρονομίες που αντηχούν παράλληλα, αναδρομικά συνδεόμενες με ευρύτερες στρατηγικές παραγωγής εικόνων.
Βιογραφικό
Γνωστός στο ευρύτερο κοινό ως συγγραφέας και εικονογράφος των Ροκ Ημερολογίων (Οδυσσέας, 1984), της αρχετυπικής “βίβλου” του εγχώριου μουσικού underground των 80s της Ελλάδας, ο Τουρκοβασίλης ήταν επίσης προσωπικός φωτογράφος και πολυετής βοηθός του Γιάννη Τσαρούχη ο οποίος τον προσέλαβε το 1969 στο Παρίσι για να φωτογραφίζει μοντέλα και σκηνές που χρησιμοποιούσε στα ζωγραφικά του έργα. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών, και με άγουρο ονειρό του την σκηνοθεσία (έχοντας τον Κώστα Γαβρά ως μέντορά του από το 1962 μέχρι το 1967), το 1968 ο Τουρκοβασίλης εγκατέλειψε τις μεταπτυχιακές του σπουδές και τις φιλοσοδοξίες του για σκηνοθεσία στο σινεμά, και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου και παρέμεινε για μία δεκαετία. Πέρα από την συνεργασία του με τον Τσαρούχη εκεί δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά ως φωτογράφος πορτραιτίστας καταγράφοντας τα μοντέλα του Τσαρούχη εκτός δουλειάς, και Έλληνες καλλιτέχνες στη Cité Universitaire όπως η Σίλεια Δασκοπούλου και ο Περικλής Κοροβέσης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι φωτογραφίες του που απαθανατίζουν προσωπικές του στιγμές με συντρόφους και φίλους του, καθώς και μία σειρά από φωτογραφίες που σχοινοβατούν ανάμεσα στη στημένη φωτογραφία μόδας και το άτυπο παιχνίδι με τον φακό. Τον Αύγουστο του ‘76 ο Τουρκοβασίλης επέστρεψε στην Ελλάδα. Την άνοιξη του ‘80 παρουσίασε στο Φωτογραφικό Κέντρο Αθηνών την πρώτη του ατομική έκθεση με τίτλο “Πρόσωπα και Χώροι”, η οποία έγινε έναυσμα για την πολυετή συνεργασία του με τον Γιώργο Χρονά και τις Εκδόσεις Οδός Πανός στις οποίες μετέπειτα συχνά αρθρογράφησε και συνέβαλε με φωτογραφίες. Πολύ σημαντικό γεγονός στην καλλιτεχνική του πορεία εν συνεχεία αποτέλεσε η συνεργασία του με τον Χρονά στα πλαίσια του βιβλίου του Τελετές Μοτοσυκλέτας (Οδυσσέας, 1981) στο οποίο ο Τουρκοβασίλης συνέθεσε ένα φωτογραφικό πορτραίτο των αγώνων που λάμβαναν χώρo ανάμεσα σε νεαρούς μοτοσυκλετιστές στο Κερατσίνι.
Πρόσφατες εκθέσεις περιλαμβάνουν: HER, Radio Athènes (2025)· George Tourkovasilis στο Paris Internationale με τη RECORDS (2024)· Ah, This! (επιμέλεια: Helena Papadopoulos), Felix Gaudlitz, Βιέννη· Stay Hungry, Ermes Ermes, Ρώμη (2023)· Ithaca, Herald St, Λονδίνο (2023)· Spent (επιμέλεια: Maya Tounta), Akwa Ibom, Αθήνα· Strange Switch (επιμέλεια: Andreas Melas), Melas Martinos· The Night, Sleep (επιμέλεια: Helena Papadopoulos), Radio Athènes (2022)· και Anti-Structure (επιμέλεια: Andreas Melas), Deste, Αθήνα (2021).
Μονογραφία σχεδιασμένη από την Julie Peeters, επιμελημένη από τις Έλενα Παπαδόπουλος, Τζούλι Πίτερς και Μάγια Τούντα, εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2025 από τον εκδοτικό οίκο BILL. Το κληροδότημα του Γιώργου Τουρκοβασίλη εκπροσωπείται από τους Akwa Ibom, Radio Athènes και Melas Martinos.
Η έκθεση πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη του Carved to Flow Foundation.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στους Νατάσα Κολιού, Βαλίνια Σβορώνου και Matt Goedecke.
