“They Lifted Me into the Sun Again and Packed My Empty Skull with Cinnamon” is an exhibition conceived as an edition of six, and shown simultaneously in six venues during the last week of October and the first week of November 2020. Participating venues include Akwa Ibom (Athens), Gern en Regalia (New York), Guimarães (Vienna), Gilles Drouault galerie/multiples (Paris), MOREpublishers with Gevaert Éditions (Brussels), and Galleria Franco Noero (Turin).
The exhibition begins with the artist not being there, in all the different ways that “not there” can mean. Absence becomes a component of the show, which the title, borrowed from a poem by Thomas James titled “Mummy of a Lady Named Jemutesonekh,” further highlights. The poem charts the ultimate presence of absence – death – as a complex entanglement of the corporeal and the spiritual. The narrator recounts their own mummification process, described impartially as an emptying and filling method that treats the body as an aesthetic, artistic object. While within the poem’s bounds, the spirit remains mostly autonomous, Dodge’s exhibition negotiates a spiritual and authorial presence that actively involves others in its corporeal becoming. A set of specific items: twenty Bayer Aspirin advertisements, a missing animal flyer, loose Marigold petals, batteries, forks, fabric, and a found shopping list are shipped to each exhibition space, so as to be installed according to the artist’s instructions sent via email. Within this set of guidelines lies the conversational, improvisational, and accumulative employment of different practices, other bodies, and senses of touches – the exhibition’s own poetics animated through a series of choices akin to a translator’s engagement in a poem. In each incarnation of this exhibition, Dodge asks someone to perform the installation as a surrogate. The dancer and choreographer Alix Eynaudi composed a score to be followed by this someone in order to install the exhibition. The score addresses the purchase of the items included in the shopping list, and how to unpack them in the exhibition space; things understood firstly as products to be consumed inside the body, applied outside the body, and clean what the body uses. Unrelated to randomness, but open to interpretation, this show builds on Dodge’s past habit of inviting friends and colleagues to lend titles and texts to his exhibitions, but here it inspires a freer movement in a conversation with things; an improvisation using a shared score that is not concluded by a single iteration.
For the iteration at Akwa Ibom, Helena Papadopoulos perfomed the installation of the shopping list items. The exhibition was photographed by Adrianna Glaviano.
ΕΛ.
ΕΓΚΑΙΝΙΑ Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2020, 13:00-20:00. ΔΙΑΡΚΕΙΑ 11 Δεκεμβρίου 2020 – 20 Ιανουαρίου 2021
ΜΕ ΣΗΚΩΣΑΝ ΞΑΝΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΑΝ ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΜΟΥ ΚΡΑΝΙΟ ΜΕ ΚΑΝΕΛΑ
Jason Dodge
«Με σήκωσαν ξανά στον ήλιο και γέμισαν το άδειο μου κρανίο με κανέλα»: μια έκθεση-αντίτυπο με έργα του Jason Dodge που παρουσιάζεται ταυτόχρονα σε έξι χώρους την τελευταία εβδομάδα του Οκτωβρίου και την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου 2020. Οι χώροι που συμμετέχουν είναι οι Akwa Ibom (Αθήνα), Gern en Regalia (Νέα Υόρκη), Guimarães (Βιέννη), Gilles Drouault galerie/multiples (Παρίσι), MOREpublishers με τους Gevaert Éditions (Βρυξέλλες) και Galleria Franco Noero (Τορίνο).
Η έκθεση ξεκινά με τον καλλιτέχνη να μην είναι εκεί. Η απουσία του μετατρέπεται σε ενεργό στοιχείο της έκθεσης, της οποίας ο τίτλος προέρχεται από το ποίημα του Thomas James «Mummy of a Lady Named Jemutesonekh [Μούμια μιας κυρίας που ονομάζεται Jemutesonekh]». Το ποίημα περιγράφει την πλήρη παρουσία της απουσίας, τον θάνατο, σκιαγραφώντας μια μυστηριώδη εμπλοκή ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα. Η αφηγήτρια περιγράφει αμερόληπτα τη διαδικασία της δικής της μουμιοποίησης ως μιας μεθόδου εκκένωσης και γεμίσματος που μεταχειρίζεται το σώμα ως αισθητικό αντικείμενο. Ενώ στο ποίημα το πνεύμα διατηρεί την αυτονομία του, η έκθεση του Dodge διαπραγματεύεται μια πνευματική, συγγραφική παρουσία που εμπλέκει ενεργά τους άλλους στην υλοποίησή της. Ένα σύνολο αντικειμένων: είκοσι διαφημίσεις της ασπιρίνης Bayer, μια αγγελία για ένα χαμένο γεράκι, διάσπαρτα πέταλα από άνθη κατιφέ, μπαταρίες, πιρούνια και κομμάτια ύφασμα, καθώς και μια λίστα για ψώνια που βρήκε ο Dodge στο Βερολίνο, αποστέλλονται σε κάθε χώρο για να εγκατασταθούν σύμφωνα με τις οδηγίες που έχει στείλει μέσω μέιλ ο καλλιτέχνης. Μέσα από αυτό το σύνολο οδηγιών δημιουργείται μια συνομιλία, ένας αυτοσχεδιασμός και μια συσσώρευση· επιστρατεύεται η χρήση διαφορετικών πρακτικών και μέσων, η οποία συνθέτει την ποιητική δομή της έκθεσης και αρθρώνει με τη σειρά της το στοιχείο της απόδοσης. Σε κάθε μετενσάρκωση αυτής της έκθεσης, ο Dodge ζητάει από κάποιον να εκτελέσει την εγκατάσταση δρώντας ως παρένθετος δημιουργός. Η χορεύτρια και χορογράφος Alix Eynaudi συνέθεσε ένα χορογραφικό σκορ που ως οδηγός θα πρέπει να ακολουθηθεί σε κάθε εγκατάσταση, εξετάζοντας την αγορά των αντικειμένων που αναφέρονται στη λίστα για ψώνια και τον τρόπο αποσυσκευασίας τους στο δωμάτιο. Τα πράγματα κατανοούνται πρώτα ως προϊόντα που καταναλώνονται μέσα στο σώμα, εφαρμόζονται έξω από το σώμα και χρησιμοποιούνται για να καθαρίσουν ό,τι χρησιμοποιεί το σώμα. Ανοιχτή σε ερμηνείες, αλλά κάθε άλλο παρά τυχαία, η έκθεση αποτελεί προέκταση της παλιάς συνήθειας του Dodge να προσκαλεί φίλους και συναδέλφους να του προτείνουν τίτλους και κείμενα για τις εκθέσεις του – μόνο που εδώ εμπνέει μια πιο ελεύθερη κίνηση, ανοίγοντας μια συνομιλία με τα αντικείμενα που την απαρτίζουν: έναν αυτοσχεδιασμό που αντλεί από μια κοινή σύνθεση, αλλά δεν εξαντλείται στη στείρα επανάληψη.
Για την έκθεση στην Akwa Ibom, η εγκατάσταση των αντικειμένων της λίστας για ψώνια πραγματοποιήθηκε από την Έλενα Παπαδοπούλου. Η φωτογράφηση της έκθεσης έγινε από την Adrianna Glaviano.
